De district manager

Een vroegere CEO van mij omschreef de District Manager als ‘de schokbreker tussen de winkels en de hoofdzetel’. Dat klopt ergens wel. Je moet zowel in staat zijn om de verzuchtingen van de winkelpunten naar het hoofdkantoor te vertalen, alsook richtlijnen van hogerhand weten te implementeren op de winkelvloer. In de praktijk blijkt dat allemaal niet zo evident te zijn. Vaak helt na verloop van tijd de balans gevaarlijk door naar één kant en dan is het moeilijk om het broodnodige evenwicht in je job te bewaren. Het is en blijft dansen op een slappe koord, en daarom is het ook één van de moeilijkste functies binnen een retailorganisatie.

Natuurlijk is deze job -net als alle andere trouwens- niet voor iedereen weggelegd. Het gros van diegenen die het niet lang volhouden kan je volgens mij onderverdelen in onderstaande profielen:

• De politieagent: doet enkel aan top-to-bottom communicatie, en doet dit in een vrij directieve stijl. Is erg gesteld op status en wil zijn functie ook beschermen (en afschermen) en wordt hierdoor niet gesteund door zijn teams.
• De paling: duikt af en toe op maar is meestal volstrekt ongrijpbaar. Moeilijk in te schatten welke impact deze persoon heeft, maar hij heeft wel altijd een prima theorie klaar om iets uit te leggen.
• De loodgieter: is overal zo hard bezig met operationele, oppervlakkige problemen dat belangrijke strategische zaken verloren gaan. Mist structuur en heeft soms moeite met het onderscheid maken tussen hoofdzaak en bijzaak.

Zijn deze profielen herkenbaar? Heb ik er misschien nog een aantal over het hoofd gezien?

Ik kijk alvast uit naar jullie reacties!

Kim Ruysen